پرواز بر فراز درههای زمان؛ وداعی با انسان در ایستگاه پایانی
رابرت گرینیر، شخصیت محوری فیلم، تعریفی دقیق از «انسانِ زمینی» ارائه میدهد. این شخصیت کسی است که ریشههای خود را در خاک قرار داده و هویتش را از کار یدی، بوی چوب بریده شده و صدای سوت قطار در دوردست میگیرد. حضور او در داستان به نوعی نمادین است و نمایانگر ارتباط عمیق انسان با زمین و زندگی روزمره میباشد. به گزارش آگاهنا
